Αγαπητά μέλη, φίλοι, συνεργάτες και υποστηρικτές του ΑΙΓΙΛΟΠΑ

Η καλοκαιρινή περίοδος, ήταν και περιπετειώδης,(κλιματικά δηλ ασυνήθης) αλλά και συνηθισμένη ως προς τη ραστώνη των διακοπών και την ταλαιπωρία όσων εργάζονται μέσα στον καύσωνα όπως πχ στον τουριστικό ή στον γεωργικό τομέα.

Για τους βιολογικούς ( και όχι μόνο) γεωργούς και μελισσοκόμους οι κάποιες καλοκαιρινές βροχές ήταν ευεργετικές. Όμως οι εξελίξεις στη βιολογική γεωργία ( νέος ευρωπαϊκός κανονισμός, αγορές παραγωγών) καθόλου καθησυχαστικές δεν είναι. Το ίδιο και για τις εγχώριες ποικιλίες. Τα ερωτήματα πολλά και αναπάντητα

Τελικά ποιον ευνοεί το νέο όραμα της ευρωπαϊκής βιολογικής γεωργίας; τον μικρό καλλιεργητή ή τις εταιρείες που προμηθεύουν βιολογική τροφή στις αγορές? Ποιός τελικά θα ελέγχει τις βιολογικές αγορές των παραγωγών? Τι , αντίστοιχα, μαγειρεύεται με το βιολογικό σπόρο? Ποιος θα τον προμηθεύει τα επόμενα χρόνια? Τι γίνεται με το σπόρο των γεωργών, τις ντόπιες ποικιλίες και το πλαίσιο «νομιμοποίησής» τους?

Από τα μέχρι σήμερα τεκταινόμενα στο χώρο των βιοκαλλιεργητών υπάρχει διάχυτη επιθυμία πως κάτι τελικά πρέπει να αλλάξει. Ένα σάπιο σύστημα κρατάει τον πήχη χαμηλά δεκαετίες και ένα προσωπείο ολοένα και πιο συμβατικό, νεοσυμβατικό, «φοριέται» τελευταία με άλλοθι τα χαμηλά ποσοστά σε εθνική και ευρωπαϊκή κλίμακα, την έλλειψη επιχειρηματικότητας την απουσία καινοτομίας και τον χαμηλό επαγγελματισμό του χώρου. Όμως όλοι γνωρίζουν πως εδώ υπάρχει ένας μεγάλος ανερχόμενος τομέας και ερίζουν τον έλεγχό του. Ο έλεγχος της αγοράς της τροφής, η συμβολαιακή γεωργία και η προώθηση του ρόλου των «Ομάδων» Παραγωγών αντί των συνεταιρισμών πια ίσως μας απασχολήσει στο μέλλον καθώς και ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα. ΣΔΙΤ και στο σπόρο τελικά?

Ένα είναι το ζητούμενο για μας: Η επιβίωση του μικροκαλλιεργητή που αποδεδειγμένα τρέφει τον κόσμο και ο κοινωνικός έλεγχος της τροφής (ποιότητα, επάρκεια, ασφάλεια, πρόσβαση κλπ). Πρωταρχικό ρόλο έχει , και θα’ χει, και πάλι ο σπόρος του γεωργού. Εμείς, από τη μεριά μας, θα βοηθάμε πάντα αυτούς που κάνουν σπόρο «ελευθερίας» (σπόρος γεωργών, συμμετοχική οργανική βελτίωση) και όχι αυτούς που παράγουν ανεξέλεγκτα σπόρο με σκοπό την κυριαρχία (η απλά αναπαράγουν βιολογικά σπόρο πολυεθνικών) για την αγορά των γεωργών καταναλωτών-πελατών τους. Ο αγώνας είναι μακρύς και φαινομενικά άνισος. Όμως ο σπόρος αντίστασης έχει ήδη πέσει!

Η Συντακτική Ομάδα