Στις αρχές της τρίτης χιλιετίας η ανθρωπότητα συνεχίζει να αντιμετωπίζει σειρά θεμελιωδών προβλημάτων που απειλούν να εντείνουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, της φτώχειας, της πείνας και της απώλειας της βιοποικιλότητας. Ως κεντρικό πρόβλημα, η υποβάθμιση της γεωργικής βιοποικιλότητας, αυξάνεται με σοβαρές και εντεινόμενες συνέπειες για τη διαθεσιμότητα, την πρόσβαση και τη χρήση τοπικών ποικιλιών, οι οποίες περιλαμβάνουν τις αυτόχθονες ποικιλίες, γηγενείς ποικιλίες, παραδοσιακές ποικιλίες, ντόπιες ποικιλίες, εγχώριες ποικιλίες, τοπικές, γεωργικές ποικιλίες και ποικιλίες αγροτών. Ως πόροι που έχουν πάντοτε καίρια σημασία για την παραγωγή τροφίμων, την επιστημονική έρευνα, τη βελτίωση φυτών, την καινοτομία στις καλλιέργειες και τη βιωσιμότητα του περιβάλλοντος, οι τοπικές ποικιλίες αποτελούν σημαντική βάση για την υλοποίηση των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών.

Ανησυχώντας για τη συνεχή παραμέληση των τοπικών ποικιλιών, λόγω της εντατικοποίησης της γεωργίας, των νόμων και των πολιτικών, που αφορούν τους σπόρους και την πνευματική ιδιοκτησία, η 6η Επιστημονική Συνάντηση Τοπικών και Γηγενών Ποικιλιών υιοθέτησε τη Διακήρυξη της Θεσσαλονίκης. Ως παγκόσμια έκκληση για τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση των τοπικών ποικιλιών και την προστασία των συμφερόντων των αγροτών που διατηρούν τοπικές ποικιλίες, των τοπικών κοινοτήτων και των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, η Διακήρυξη αυτή αντιπροσωπεύει τις απόψεις, τις ανησυχίες και τις φωνές των συμμετεχόντων, στη συνάντηση, ατόμων και οργανισμών με τις ίδιες αντιλήψεις, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται ενώνεις αγροτών, οργανώνεις αυτόχθονων πληθυσμών, επιστημόνων, ακαδημαϊκών, επαγγελματιών για την ανάπτυξη και κυβερνητικών και μη κυβερνητικών οργανισμών από όλες τις περιοχές του κόσμου.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της Διακύρηξης στο συνημμένο αρχείο.